menusearch
shushplusonline.ir

گرامیداشت روز معلم از زبان معلم شهرستان کرخه

جستجو
جمعه ۱۳ تیر ۱۴۰۴ | ۰۰:۲۱:۴۵
۱۴۰۴/۲/۱۱ پنجشنبه
(2)
(0)
گرامیداشت روز معلم از زبان معلم شهرستان کرخه
گرامیداشت روز معلم از زبان معلم شهرستان کرخه

شوش_پلاس || ‌در روز گرامیداشت مقام معلم، مهرداد خنده‌زمین، معلم شهرستان کرخه، ضمن تبریک این روز، سخنان ارجمندی درباره جایگاه والای معلم در فرهنگ و تاریخ ایران گفت. و برای انتشار در اختیار این رسانه قرار داد.

وی با اشاره به اهمیت زبان و ادبیات پارسی، فردوسی بزرگ را نماد معلم واقعی و معمار زبان فارسی معرفی کرد و گفت: «فردوسی با واژگان، شاخصی جاودانه در تاریخ فرهنگ ما است. او پیامبر زبان و تعلیم دهنده حقیقت بود.»

خنده‌زمین افزود: «اولین آموزگار، خداوند است و سپس پیامبران و اهل بیت علیهم‌السلام. نقش معلم در زندگی انسان‌ها، نوری است که راه را روشن می‌کند و انسان را در مسیر رستگاری قرار می‌دهد.»

او یادآور شد که معلم، شمعی است که می‌سوزد تا راه دیگران را روشن کند، و با امروزی‌ترین تعبیر، «ما خط به خط و کلمه به کلمه، سرمایه‌های ارزشمند راه علم و دانش هستیم.»

 

📌 متن بالا توسط دبیر رسانه بازگردانی شده است؛  متن رسیده به شوش پلاس بدین شرح است: 

مهرداد خنده زمین

ادیبهشت ۱۴۰۴

معلم منطقه ی کرخه

 

گرامی داشت روز معلم

 

کسی کِش خِرد باشد آموزگار

نگهداردش گردِش روزگار..

معلمان آموزگاران دبیران .. محترم

زمانی که معمار زبان پارسی شاهنامه را به سرانجام رساند ،عمر جاوید یافت و هرگز نمرد..

نمیرم زین پس که من زنده ام

که تخم سخن را پراکنده ام..

و فردوسی معلم بود و ابزار کارش واژه گان

 

نون و القلم...

و قسم به قلم..

وخداوند اولین آموزگار است ..

و فرستاد فرستاده هایی آموزش دهنده با سلاح علم و کلام.

و پیامبر معلم بود

و ابلاغ نمود درست زیستن را..

و انبیا ..

و اهل بیت..

و علی معلم بود..

آنگاه که بانگ عِلم برآورد و دانش را زره هی پولادین نامید..

و حکما آمدن..

و معلم آمد ..

و معلم آمد که آموزش دهد فرزند آدم را..

و اول معلم بود و دیگر هیچ...

و راه را نوری می‌بایست خورشید وش...

و خورشید را نوری می‌بایست روشنگر..

و نور در فانوس دانش نهادند و در دستانِ معلم قرار دادند..

و راه نمایان شد..

و معلم راهبانِ راهِ رستگاری گردید..

اما نه از نورِ فانوسِ دانشِ.

چون نوری مضاعف نمایان شد..

و معلم شمعی گردید نور اشان..

سوخت و روشن نمود تا ساخت و روشن نماید راه بنی آدم را..

و من

و تو

و ما

چه خوشبختیم و سعادتمند..

که خورشیدی هستیم در اندیشه ی پژوهشگر و کنجکاوِ طفلی که جویای حقیقت است و تشنه ی دانستن..

می دانم راه دشوار است و پای افزار ناهمراه..

اما تو ای برادرم ستونِ علمی و صخره ی استوارِ دانایی..

و تو ای خواهرم..

ماهی هستی نورافشان در ظلمتِ تاریکِ بیسوادی..

خورشیدی هستی روشنگر در وادی علم و دانش آموزی..

 

ما هیچگاه میرایی و مرگ نداریم..

ما خط به خط ..کلمه به کلمه..واژه به واژه ..خشت به خشت از بارگاه رفیع دانشیم و دانش آموزی..

ما یادگارانِ راهِ علمیم..

 

نوشتم خط نوشتم روزگار

من بمیرم خط بماند یادگار

 

و دراین سفرِ عشق یارانی داشتیم از جنس باران..

باریدن و سبز کردن باغ دانش را و خود رنگین کمانِ هفت رنگِ عشق شدند..

یارانی آسمانی که یادشان در دل ودر لوح سپید دانش تا ابد ماندگار است و تا ابد تابناک..

راهشان پر رهرو...